Değerli Katılımcılar,
Bilim, tıp ve teknolojideki gelişmeler sonucunda hastalıklarla mücadelede başarının artması nedeniyle ortalama yaşam süresinin uzaması ve doğumda ölümlerin azalması ve özellikle gelişmiş ülkelerde nüfus artış oranının belirgin bir hızla düşmesi nedeniyle dünya nüfusu giderek daha hızla yaşlanmaktadır. Nüfusun yaşlanması, bir nüfusun yaş yapısının değişerek, o nüfustaki çocukların ve gençlerin payının azalması ve 65 yaş üstü yaşlı insanların payının göreceli olarak artmasıdır. 2000 yılında dünyadaki geriatrik toplum 600 milyon civarındayken bu sayının 2050 yılında 2 milyara yaklaşacağı hesaplanmaktadır. Diğer taraftan 2000 yılında yaşlı nüfusun % 62'si gelişmekte olan ülkelerde yaşıyorken 2030'da bu oranın % 75-80'e ulaşacağı tahmin edilmektedir.

Ülkemizde toplam nüfus içinde yaşlı nüfusun oranı, 2008 yılında % 7 düzeyindedir. Bu oran, kentsel yerleşim yerlerinde yüzde 6; kırsal yerleşim yerlerinde ise yüzde 10'dur ve yaşlı nüfus oranı, ülkemiz tarihinin en yüksek noktasına ulaşmış durumdadır. Kentleşme ve nüfus yaşlanması son 50 yılın en önemli nüfus değişimi olarak ön plana çıkmaktadır. Yaşlılıkla yeni tanışmaya başlayan ve gerekli kurumlarını henüz oluşturamamış olan Türkiye'yi, 21. yüzyılda ciddi sosyal sorunlar beklemektedir. Özellikle yaşlılara yönelik hizmetlerin planlanmasında kentleşme ve nüfus yaşlanması bir arada ele alınacak temel sorunlardır.

Her yıl 18-24 Mart tarihlerinde kutlanan "Yaşlılık Haftası" programları kapsamında artık gelenekselleşmekte olan "İleri Yaş Sempozyumları"nın bu yıl üçüncüsünü gerçekleştirmekteyiz. İleri yaşın sosyal, kültürel, ve ekonomik taleplerine yanıt vermek amacıyla bu alandaki tüm kuruluşların ve düzenleyici mekanizmalarda yer alan kurumların işbirliği ile yapılmakta olan 3. İleri Yaş Sempozyumu'nun bu yılki temasını "Kırılgan Yaşlı" olarak belirledik. Kırılgan yaşlıyla bağlantılı olarak yaşlının beslenmesi, ergonomi gibi ülkemizde henüz yeni olan bir kavramı, ayrıca bilişim teknolojilerinin sağlık ve sosyal hizmetlerde kullanımı, ve tüm dünyada genel bir eğilim olarak benimsenen "yaşlının evde bakımı" gibi konuları vurgulamayı amaçladık.

 

"Yaşlı dostu kent" olarak geriatrik popülasyonu kendisine çeken ilimizin merkezi ve yerel yönetimlerinin, sağlık kuruluşlarının, eğitim kurumlarının, sivil toplum örgütlerinin, geriatri alanında hizmet veren özel sektörünün ve nihayet yaşlılarının değerli katılımıyla bu sempozyumun hedeflerine ulaşacağına inanıyorum. Bu duygularla hepinize desteğiniz ve katılımınız için şimdiden teşekkür ediyor, verimli bir sempozyum olmasını diliyorum.

Saygılarımla,

PROF. DR. FEHMİ AKÇİÇEK

EGE GERİATRİ DERNEĞİ BAŞKANI

SEMPOZYUM BAŞKANI